троїтися

троїтися (język ukraiński)

вхід трої́ться (1.1)

transliteracja:

troїtisâ

wymowa:

zobacz zasady wymowy ukraińskiej

​

znaczenia:

czasownik niedokonany

(1.1) dzielić się na trzy części, objawiać się w trzech częściach

(1.2) być potrójnym

odmiana:

(1.1-2)

 

bezokolicznik			трої́тися, трої́тись
		liczba pojedyncza		liczba mnoga
	czas przyszły
	1 os.
	2 os.
	3 os.	трої́тиметься		трої́тимуться
	czas teraźniejszy
	1 os.
	2 os.
	3 os.	трої́ться		троя́ться
	imiesłów przymiotnikowy czynny
	imiesłów przysłówkowy współczesny		троячи́сь*
	czas przeszły
	m	трої́вся, трої́всь		трої́лися, трої́лись
	ż	трої́лася, трої́лась
	n	трої́лося, трої́лось
	imiesłów przymiotnikowy przeszły
	imiesłów przymiotnikowy bierny
	forma bezosobowa
	imiesłów przysłówkowy uprzedni		трої́вшись

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) потро́юватися

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. трійка ż, трієчка ż, трієчник m, трієчниця ż, трійкар m, трійця ż, трійник m, трійня ż, трійнята lm, трійчата lm, трійчаки lm, трійчатки lm, трійчатка ż, тройка ż, троєчка ż, троян m, троїння n, троїстість ż, трояк m, троячка ż, потрійність ż, потроювання n, потроєння n

czas. троїти ndk., потроювати ndk., потроюватися ndk., потроїти dk., потроїтися dk.

przym. трійний, трійниковий, трійчастий, трійчатий, троїстий, троякий, потрійний, потроєний

przysł. трояко, натроє, потрійно, утроє, утрьох, втроє, втрьох

licz. три, третій, троє, трійко, тройко

tem. słow. три-, трьох-

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: