transliteracja:
pacan
wymowa:
lp IPA[pɐˈt͡san], ?/i; lm IPA[pət͡sɐˈnɨ]
podział przy przenoszeniu wyrazu: па•ца́н
znaczenia:

rzeczownik żywotny, rodzaj męski

(1.1) pot. chłopczysko, chłopię[1]
(1.2) slang. ziomal, ziom
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. пацанва ż, пацаньё n, паценок m, пацанка ż
zdrobn. пацанёнок m, пацанчик m, пацаночка ż, пацаник m
zgrub. пацанюра ż
przym. пацанский, пацанячий, пацаний
przysł. по-пацански, по-пацановски
związki frazeologiczne:
etymologia:
prawdopodobnie utworzone od ros. пацюкszczur, prosię, prosiak[2]
źródłosłów dla pol. pacan
uwagi:
źródła:
  1. Anatol Mirowicz, Irena Dulewiczowa, Iryda Grek-Pabisowa, Irena Maryniakowa, Wielki słownik rosyjsko-polski, wyd. III popr. i uzup., Państwowe Wydawnictwo „Wiedza Powszechna” / Wydawnictwo „Russkij Jazyk” (Русский язык), Moskwa-Warszawa 1986-7, ISBN 83-214-0463-4.
  2. Hasło „пацан” w: Макс Фасмер, Этимологический словарь русского языка, tłum. О. Н. Трубачев, t. 3, Прогресс, Moskwa 1964–1973 (1986–1987), s. 222.