кѫпалиꙗ

кѫпалиꙗ (język staroruski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) Noc Świętojańska

odmiana:

(1.1) deklinacja III (miękkotematyczna)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba podwójna	liczba mnoga
mianownik	кѫпалиꙗ	кѫпалии	кѫпалиѣ
dopełniacz	кѫпалиѣ	кѫпалию	кѫпалиь
celownik	кѫпалии	кѫпалиꙗма	кѫпалиꙗма
biernik	кѫпалиѭ	кѫпалии	кѫпалиѣ
narzędnik	кѫпалиеѭ	кѫпалиꙗма	кѫпалиꙗма
miejscownik	кѫпалии	кѫпалию	кѫпалиꙗхъ
wołacz	кѫпалие	кѫпалии	кѫпалиѣ

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) war. коупалиꙗ, кѫпальꙗ, коупальꙗ

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. кѫпало, кѫпалꙑ

związki frazeologiczne:

etymologia:

z st.rus. кѫпало + -иꙗ

uwagi:

źródła: