кот

кот (język białoruski)

кот (1.1)

transliteracja:

kot

wymowa:

​ kot

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) zool. kot

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	кот	каты́
dopełniacz	ката́	като́ў
celownik	кату́	ката́м
biernik	ката́	като́ў
narzędnik	като́м	ката́мі
miejscownik	каце́	ката́х

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) персідскі кот → kot perski

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. кошка ż, котка ż, кацяня n, кацянё n

przym. каціны, кашэчы, кашачы

związki frazeologiczne:

гуляць у ката і мышку • жыць як кот з сабакам • купіць ката ў мяшку • цягнуць ката за хвост • як кот наплакаў • першыя каты за платы

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks ssaków w języku białoruskim

źródła:

кот (język rosyjski)

кот (1.1)

transliteracja:

kot

wymowa:

IPA: [kot] ​

​ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) zool. kot (kocur)

(1.2) przen. pies na baby, lubieżnik (o mężczyźnie)

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ко́т	коты́
dopełniacz	кота́	кото́в
celownik	коту́	кота́м
biernik	кота́	кото́в
narzędnik	кото́м	кота́ми
miejscownik	коте́	кота́х

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) сладострастник

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. котовник m, кошка ż, кошачьи lm, кошатница ż

zdrobn. котик m, кошечка ż, котёнок m

zgrub. котяра m, котище m, кошак m

czas. котиться ndk., окотиться dk.

przym. кошачий, котиный, котячий

związki frazeologiczne:

как кот наплакал • покупать кота в мешке / купить кота в мешке

etymologia:

uwagi:

źródła: