дъщи (język staro-cerkiewno-słowiański) edytuj

transliteracja:
dŭšti
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) córka[1]
odmiana:
(1.1) deklinacja V (r-tematyczna)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
źródłosłów dla cs. дщѝ, дщéрьst.rus. дъщи, тъщи
odziedziczone z prasł. *dъťi, z prabałtosł. *duktḗ, z praindoeur. *dʰugh₂tḗr
por. st.rus. дъчи, st.czes. dci, słń. hči, st.nowogrod. дъци, litew. duktė̃, goc. 𐌳𐌰𐌿𐌷𐍄𐌰𐍂, gr. θυγάτηρ (thugátēr)
uwagi:
źródła:
  1.   Hasło „дъщи” w: GORAZD.

дъщи (język staroruski) edytuj

transliteracja:
dŭšči
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zob. дъчи[1]
odmiana:
(1.1) deklinacja V (r-tematyczna)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) war. тъщи
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
źródło dla ros. дщерь
zapożyczenie z scs. дъщи, z prasł. *dъťi, z prabałtosł. *duktḗ, z praindoeur. *dʰugh₂tḗr
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „дъщи” w: Izmaił Sriezniewski, Матеріалы для Словаря древне-русскаго языка по письменнымъ памятникамъ, t. 1: А — К, Wydział Języka i Literatury Rosyjskiej Cesarskiej Akademii Nauk, Petersburg 1893, s. 763.