двоечнік

двоечнік (język białoruski)

transliteracja:

dvoečnìk

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) pot. dwójkowicz, dwójarz

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. двайнік m, двайняты lm, дваістасць ż

forma żeńska двоечніца ż

czas. дваіцца, дваіць

przym. двайковы, двайны, дваісты

przysł. двойчы, удвое, удваіх, удзвюх

licz. два

zaim. двое

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: