dwójkowicz
dwójkowicz (język polski) edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik dwójkowicz dwójkowicze dopełniacz dwójkowicza dwójkowiczów celownik dwójkowiczowi dwójkowiczom biernik dwójkowicza dwójkowiczów narzędnik dwójkowiczem dwójkowiczami miejscownik dwójkowiczu dwójkowiczach wołacz dwójkowiczu dwójkowicze
- przykłady:
- (1.1) Pamiętam, że Heniek w podstawówce był dwójkowiczem, a potem skończył studia i zrobił doktorat.
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) dwójarz
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Bogusław Dunaj, Współczesny słownik języka polskiego, t. I, Langenscheidt, Warszawa 2007, ISBN 978-83-7476-264-9, s. 340.