біць

біць (język białoruski)

transliteracja:

bìcʹ

wymowa:

znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany

(1.1) bić, uderzać (kogoś)

(1.2) uderzać, walić (czymś)

(1.3) bić, rozbijać, tłuc (coś)

(1.4) bić, gromić (wroga)

(1.5) bić, wybijać, dzwonić, wydzwaniać (o zegarze, kurantach, dzwonach itp.)

czasownik zwrotny niedokonany біцца

(2.1) bić się

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. біч m, бойка ż, бітва ż, біццё n

związki frazeologiczne:

біць з гарматы па вераб’ях • біць па кішэні • біць трывогу • біцца галавой аб сцяну

etymologia:

prasł. *biti

uwagi:

źródła: