асигнувати
асигнувати (język ukraiński) edytuj
- transliteracja:
- asignuvati
- wymowa:
-
- znaczenia:
czasownik przechodni dwuaspektowy
- (1.1) asygnować[1], wyasygnować[2]
- odmiana:
- (1.1) [3]
bezokolicznik асигнува́ти liczba pojedyncza liczba mnoga tryb rozkazujący 1 os. асигну́ймо 2 os. асигну́й асигну́йте czas przyszły 1 os. асигнува́тиму асигнува́тимемо, асигнува́тимем 2 os. асигнува́тимеш асигнува́тимете 3 os. асигнува́тиме асигнува́тимуть czas teraźniejszy (przyszły) 1 os. асигну́ю асигну́ємо, асигну́єм 2 os. асигну́єш асигну́єте 3 os. асигну́є асигну́ють imiesłów
przymiotnikowy
czynnyimiesłów
przysłówkowy
współczesnyасигну́ючи czas przeszły m асигнува́в асигнува́ли ż асигнува́ла n асигнува́ло imiesłów
przymiotnikowy
przeszłyimiesłów
przymiotnikowy
biernyасигно́ваний forma
bezosobowaасигно́вано imiesłów
przysłówkowy
uprzedniасигнува́вши
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. асигнація ż, асигновка ż, асигнування n
- czas. асигнуватися
- przym. асигнаційний
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ С.Й. Левінська, Т.В. Старак, Польсько-російсько-український словник, Проза, Київ 1992, ISBN 5-87534-061-3, s. 20.
- ↑ Stanisław Domagalski, Wielki słownik polsko-ukraiński ukraińsko-polski z rozszerzoną terminologią współczesnego biznesu, Wydawnictwo REA, Warszawa 2008, ISBN 978-83-7141-750-4, s. 944.
- ↑ Hasło „асигнува́ти” w: Словники України online.