Wikisłownik

асигнація

асигнація (język ukraiński)

edytuj
transliteracja:
asignacìâ
wymowa:
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) hist. asygnata[1]
(1.2) przekaz, dyspozycja[1], asygnacja[2]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) асигновка
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. асигновка ż, асигнування n
czas. асигнувати, асигнуватися
przym. асигнаційний
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. assignation[3]
uwagi:
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 Stanisław Domagalski, Wielki słownik polsko-ukraiński ukraińsko-polski z rozszerzoną terminologią współczesnego biznesu, Wydawnictwo REA, Warszawa 2008, ISBN 978-83-7141-750-4, s. 944.
  2. ↑ Słownik polsko-ukraiński ukraińsko-polski, pod red. Wiaczesława Busiela, Kijów 2007, ISBN 966-569-069-8, s. 413.
  3. ↑ Hasło „асигна́ція” w: Зоряна Куньч, Універсальний словник української мови, Wydawnictwo «Навчальна книга — Богдан», Tarnopol 2007, ISBN 966-692-462-5, s. 41.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=асигнація&oldid=7482428”