transliteracja:
akcent
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) jęz. akcent (przycisk)
(1.2) typogr. akcent (znak graficzny)
(1.3) akcent (wymowa)
(1.4) muz. akcent
(1.5) przen. książk. akcent, nacisk
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) ударение
(1.2) ударение
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. акцентуване n, акцентиране n
czas. акцентувам ndk./dk., акцентирам ndk./dk.
przym. акцентен
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
transliteracja:
akcent
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) akcent[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. акцентованя n
czas. акцентовати
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Русиньскый словничок.
transliteracja:
akcent
wymowa:
lp IPA[ɐkˈt͡sɛnt], ?/i, ?/i; lm IPA[ɐkˈt͡sɛntɨ]
podział przy przenoszeniu wyrazu: ак•це́нт
znaczenia:

rzeczownik nieżywotny, rodzaj męski

(1.1) akcent
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. акценти́ровать dk./ndk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
transliteracja:
akcent
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) jęz. akcent
(1.2) muz. akcent
(1.3) przen. akcent, nacisk
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.3) підкреслення
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. акцентування n, акцентуація ż
czas. акцентувати
przym. акцентний, акцентуаційний
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: