Турцыя (1.1)
transliteracja:
Turcyâ
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) geogr. Turcja[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Падчас падрыхтоўкі да вайны супраць Турцыі Стэфан нечакана памёр[2]. → Podczas przygotowań do wojny z Turcją Stefan niespodziewanie umarł.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. турак m, турчанка ż, турэцкая ż
przym. турэцкі
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „Турцыя” w: Teresa Jasińska, Albert Bartoszewicz, Kieszonkowy słownik białorusko-polski, polsko-białoruski, Wydawnictwo „Wiedza Powszechna”, Warszawa 2007, ISBN 978-83-214-1364-8, s. 368.
  2. hasło „Рэч Паспалітая” w białoruskojęzycznej Wikipedii