σύμπτωση

σύμπτωση (język nowogrecki)

wymowa:

IPA: [ˈsim.pto.si]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przypadek, zbieg okoliczności

(1.2) zbieżność, zgodność

odmiana:

(1.1-2) F33,

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	η σύμπτωση	οι συμπτώσεις
dopełniacz	της σύμπτωσης / συμπτώσεως	των συμπτώσεων
biernik	τη σύμπτωση	τις συμπτώσεις
wołacz	σύμπτωση	συμπτώσεις

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. σύμπτωμα n

związki frazeologiczne:

κατά σύμπτωση → przypadkowo

etymologia:

gr. σύμπτωσις < gr. σύν + πίπτω

uwagi:

źródła: