πρωτεύουσα

πρωτεύουσα (język nowogrecki)

wymowa:

IPA: [pro.ˈte.vu.sa]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) stolica

przymiotnik, forma fleksyjna

(2.1) ż od: πρωτεύων

odmiana:

(1.1) F27,

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	η πρωτεύουσα	οι πρωτεύουσες
dopełniacz	της πρωτεύουσας	των πρωτευουσών
biernik	την πρωτεύουσα	τις πρωτεύουσες
wołacz	πρωτεύουσα	πρωτεύουσες

przykłady:

(1.1) Μένω στο κέντρο της πρωτεύουσας. → Mieszkam w centrum stolicy.

składnia:

(1.1) πρωτεύουσα + D.

kolokacje:

(1.1) Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης → Europejska Stolica Kultury

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. πρωτευουσιάνος m, πρωτευουσιάνα ż

przym. πρωτευουσιάνικος

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) gr. πρωτεύω

uwagi:

źródła: