ορθοδοντικός

ορθοδοντικός (język nowogrecki)

transliteracja:

orthodontikós

wymowa:

IPA: [or.θo.ðon.ti.kós]

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) ortodontyczny

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) ortodonta

rzeczownik, rodzaj żeński

(3.1) kobieta ortodonta

odmiana:

(1) P1

(2) M17

(3) F34

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(2.1) οδοντίατρος

(3.1) οδοντίατρος

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ορθοδοντική

związki frazeologiczne:

etymologia:

n.gr. ορθοδοντική + -ικός

uwagi:

źródła: