Κωνσταντινουπολίτισσα

Κωνσταντινουπολίτισσα (język nowogrecki)

wymowa:

IPA: [kon.stan.di.nu.po.ˈli.ti.sa]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) konstantynopolitanka

odmiana:

(1.1) F27

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) Πολίτισσα

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Κωνσταντινούπολη ż, Κωνσταντινουπολίτης m

przym. κωνσταντινουπολίτικος

związki frazeologiczne:

etymologia:

koine Κωνσταντινουπολίτης + -ισσα

uwagi:

źródła: