Κωνσταντινουπολίτης

Κωνσταντινουπολίτης (język nowogrecki)

wymowa:

IPA: [kon.stan.di.nu.po.ˈli.tis]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) konstantynopolitańczyk

odmiana:

(1.1) M10

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) Πολίτης

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Πολίτισσα ż, Κωνσταντινούπολη ż, Κωνσταντινουπολίτισσα ż

przym. κωνσταντινουπολίτικος

związki frazeologiczne:

etymologia:

koine Κωνσταντινούπολη + -ίτης

uwagi:

źródła: