zurückhalten (język niemiecki)

edytuj
wymowa:
IPA[ʦuˈʀʏkˌhaltn̩] IPA[ˌhiːlt ʦuˈʀʏk] IPA[ʦuˈʀʏkɡəˌhaltn̩]
?/i ?/i
znaczenia:

czasownik mocny, rozdzielnie złożony, przechodni

(1.1) przytrzymywać, przytrzymać
(1.2) powstrzymywać, powstrzymać
(1.3) odkładać, odłożyć, zatrzymywać, zatrzymać, nie oddawać, nie oddać
odmiana:
(1.1-3)[1] zurückhaltenn (hält zurück), hielt zurück, zurückgehalten (haben)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Zurückhalten n, Zurückhaltung ż
przym. zurückhaltend
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: haltenabhaltenaneinanderhaltenanhaltenaufhaltenauseinanderhaltenaushaltenbehaltendafürhaltendurchhalteneinhaltenenthaltenerhaltenherhaltenhinhaltenmithaltennachhaltenüberhaltenunterhaltenverhaltenvorhaltenzueinanderhaltenzurückhaltenzusammenhalten
źródła: