zerkauen (język niemiecki) edytuj

wymowa:
IPA[t͡sɛɐ̯ˈkaʊ̯ən]
?/i
znaczenia:

czasownik słaby, nierozdzielnie złożony

(1.1) rozgryzać, rozgryźć, pogryźć
odmiana:
(1.1)[1] zerkauen, zerkaute, zerkaut (haben)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Zerkauen n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: kauenabkauenbekauendurchkauenhermkauenvorkauenweiterkauenzerkauen
źródła: