wycieńczony (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) krańcowo osłabiony; taki, który stracił niemal wszystkie siły

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) imiesłów przymiotnikowy bierny od wycieńczyć
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) skonany, wyczerpany, wykończony
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wycieńczenie n
czas. wycieńczać ndk., wycieńczyć dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: