viršukalnė (język litewski) edytuj

wymowa:
IPA/vir.ˈʃu.kal.nieː/
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) szczyt, wierzchołek (górski)
(1.2) grzbiet[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Barbara Kalėda, Algis Kalėda, Lietuvių-lenkų lenkų-lietuvių kalbų žodynas. Słownik litewsko-polski polsko-litewski, Ex Libris, Warszawa 2007, ISBN 987-83-89913-44-9.