wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) opiekun[1]
(1.2) dozorca[2]
odmiana:
(1.1-2) en vårdare, vårdar(e)n, vårdare, vårdarna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
lokalvårdaresjukvårdare
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. vård, vårdarinna
czas. vårda
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Lexin, Språkrådets lexikon, Institutet för språk och folkminnen
  2. Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 545.