stopfen

stopfen (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈʃtɔpfən] ​ IPA: [ˈʃtɔpftə] IPA: [ɡəˈʃtɔpft]

znaczenia:

czasownik słaby

(1.1) cerować, pocerować, zacerować

(1.2) pchać, upychać, upchać, wpychać, wypchać, zapychać, zapchać

(1.3) wtykać, wetknąć, zatykać, zatkać

(1.4) tuczyć, utuczyć, wpychać w gardło (o gęsiach)

odmiana:

(1.1-4) stopf|en (stopft), stopfte, gestopft (haben)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Stopfung ż, Stopfen n/m, Stopfer m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: stopfen • ausstopfen • hineinstopfen • reinstopfen • unterstopfen • verstopfen • zustopfen

zobacz też: stopfen • kunsstopfen • vollstopfen

źródła: