smyga sig (język szwedzki) edytuj

wymowa:
znaczenia:

czasownik frazowy (partikelverb)

(1.1) zachodzić (podchodzić do kogoś tak, żeby tego nie spostrzegł)[1]
odmiana:
(1.1) att smyga sig på, smyger sig på, smög sig på, smugit sig på, smyg sig på!; zob. zaimki w jęz. szwedzkim
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Jacek Kubitsky, Słownik polsko-szwedzki, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12413-X, s. 670.