siedeln (język niemiecki) edytuj

wymowa:
IPA[ˈziːdəln]
?/i
znaczenia:

czasownik słaby

(1.1) osiedlać (się), osiedlić (się)
odmiana:
(1.1)[1] siedeln (siedelt), siedelte, gesiedelt (haben)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Siedeln n, Siedlung ż, Siedler m, Siedlerin ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: siedelnansiedelnaufsiedelnaussiedelnbesiedelnumsiedelnübersiedelnzersiedeln
źródła: