ansiedeln (język niemiecki) edytuj

wymowa:
IPA[ˈanˌziːdl̩n] IPA[ˌziːdl̩tə ˈan] IPA[ˈanɡəˌziːdl̩t]
?/i ?/i
znaczenia:

czasownik słaby, rozdzielnie złożony

(1.1) osiedlać (się), osiedlić (się), zasiedlać (się), zasiedlić (się)
odmiana:
(1.1)[1] ansiedeln (siedelt an), siedelte an, angesiedelt (haben)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) hoch / tief ansiedeln
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Ansiedeln n, Ansiedlung ż, Ansiedelung, Ansiedler m, Ansiedlerin ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: siedelnansiedelnaufsiedelnaussiedelnbesiedelnumsiedelnübersiedelnzersiedeln
źródła: