segītun
segītun (język nowopruski)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
czasownik
- odmiana:
- (1.1)
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os. bezokolicznik segītun czas teraźniejszy segēi segēi segēi segēimai segēitei segēi czas przeszły segēi segēi segēi segēimai segēitei segēi tryb rozkazujący segīsei segēis segīsei segēimai segēiti segīsei pozostałe formy czas perfekt asma segīwuns/segīwusi assei segīwuns/segīwusi ast segīwuns/segīwusi asmai segīwusis/segīwušas astei segīwusis/segīwušas ast segīwusis/segīwušas czas przyszły wīrst segīwuns/segīwusi wīrst segīwuns/segīwusi wīrst segīwuns/segīwusi wīrstmai segīwusis/segīwušas wīrstei segīwusis/segīwušas wīrst segīwusis/segīwušas tryb łączący segīlai segīlai segīlai segīlimai segīlitei segīlai imiesłów teraźniejszy czynny segīnts imiesłów przeszły czynny segīwuns imiesłów bierny segīts
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „segītun” w: Mikkels Klussis [Letas Palmaitis], Słownik odbudowanego języka pruskiego: bazowy słownik polsko-pruski dla dalszego odrodzenia leksyki (dialekt sambijski), 2006, s. 164.