recitator (język łaciński) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) czytający na głos, recytator
odmiana:
(1.1) recitat|or, ~oris (deklinacja III, paradygmat I spółgłoskowy)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. recitatio ż
czas. recito
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

recitator (język słoweński) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) recytator[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. recitatorka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: