poltern

poltern (język niemiecki)

wymowa:

^ⓘ

IPA: [ˈpɔltɐn]

znaczenia:

czasownik słaby

(1.1) hałasować, stukać

(1.2) głośno narzekać, wymyślać

(1.3) poruszać się z hałasem

(1.4) tłuc porcelanę w przeddzień ślubu (zwyczajowo, por. Polterabend)

odmiana:

(1.1-2, 1.4) polter|n (poltert), polterte, gepoltert (haben)

(1.3) polter|n (poltert), polterte, gepoltert (sein)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Polter m/n, Gepolter n

przym. polterig

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: poltern • anpoltern

źródła: