pirotechnika (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) dział chemii i techniki zajmujący się sporządzaniem wyrobów służących do wywoływania efektów świetlnych i akustycznych; zob. też pirotechnika w Wikipedii

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) D. i B. lp od: pirotechnik
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pirotechnik m
przym. pirotechniczny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:

pirotechnika (język węgierski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) pirotechnika
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pirotechnikus
przym. pirotechnikai
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: