piissimus (język łaciński) edytuj

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik, forma fleksyjna

(1.1) gradus superlativus (stopień najwyższy) od: pius
odmiana:
(1.1) zob. pius (deklinacja I-II)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) forma krytykowana przez Cycerona jako verbum omnino nullum in lingua Latina czyli słowo zupełnie nieistniejące w języku łacińskim (Philippicae, 19, 43); popularna jednak w okresie poaugustowskim[1]
źródła:
  1.   Hasło „pius” w: Charlton T. Lewis i Charles Short, A Latin Dictionary, 1879.