obey
obey (język angielski)
edytuj- wymowa:
- amer. IPA: /oʊ'beɪ/ wymowa amerykańska
-
- znaczenia:
czasownik
- (1.1) przestrzegać, podlegać czemuś[1]
- odmiana:
- (1) obey, obeyed, obeyed, obeys, obeying
- przykłady:
- (1.1) Everyone should obey the law. → Każdy powinien przestrzegać prawa.
- (1.1) An apple obeys the laws of physics. → Jabłko podlega prawom fizyki.
- składnia:
- synonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- średnioang. obeyen; z st.franc. obeïr
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Collins: słownik angielsko-polski, pod red. prof. Jacka Fisiaka, Wydawnictwo Arti PWH, Warszawa 2007, ISBN 978-83-89725-39-5, s. 301.