nakarmić

nakarmić (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik przechodni dokonany

(1.1) aspekt dokonany od: karmić

(1.2) aspekt dokonany od: nakarmiać

czasownik zwrotny dokonany nakarmić się

(2.1) aspekt dokonany od: karmić się

(2.2) aspekt dokonany od: nakarmiać się

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. nakarmianie n, nakarmienie n, karmienie n, pokarm mrz, karmidło n

czas. nakarmiać, karmić

przym. pokarmowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: karmić

(2.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: karmić się

• kaszubski: (1.1) dac jesc, nafùtrowac, nafùdrowac; (1.2) dac sã najesc, nakarmic, nakôrmic

źródła: