motstånd

motstånd (język szwedzki)

wymowa:

[²m'o:tstån:d] ^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) opór, opozycja

(1.2) elektr. opór

odmiana:

(1.1-2) ett motstånd, motståndet

przykłady:

(1.1) Jag mötte hårt motstånd. → Spotkałem się z dużym oporem.

składnia:

(1.1) motstånd mot något → opór przeciwko czemuś

kolokacje:

(1.1) luftmotstånd • motståndsman • motståndsrörelse

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. motståndare w

związki frazeologiczne:

följa minsta motståndets lag

etymologia:

uwagi:

źródła: