majeur (2.1)
wymowa:
IPA/ma.ʒœʁ/
?/i ?/i ?/i ?/i ?/i ?/i ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) większy, ważniejszy[1]
(1.2) pełnoletni[1]

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) anat. środkowy palec ręki[1]
(2.2) muz. tonacja durowa[1]
odmiana:
(1.1) lp majeur m, majeure ż; lm majeurs m, majeures ż
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1-2) mineur
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. major, majoritaire
rzecz. majorat, majorité, majoration
czas. majorer
przysł. majoritairement
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. major
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Jolanta Sikora Penazzi, Krystyna Sieroszewska, Popularny słownik francusko-polski polsko-francuski, Wiedza Powszechna, Warszawa 2010, ISBN 978-83-214-1462-1.