mândru (język rumuński) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) dumny[1]
(1.2) śliczny, piękny, przepiękny[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. mândrețe ż, mândrie ż
czas. mândri
związki frazeologiczne:
etymologia:
scs. мѫдръ[2]
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Hasło „mîndru” w: Zdzisław Skarżyński, Mały słownik rumuńsko-polski, Wiedza Powszechna, Warszawa 1984, ISBN 83-214-0310-7.
  2.   Hasło „mîndru” w: Anna Oczko, Zapożyczenia południowosłowiańskie w języku rumuńskim w XVI i XVII wieku, Kraków 2010, s. 174.