kränkning

kränkning (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) obraza, zniewaga

(1.2) naruszenie, pogwałcenie (prawa)

odmiana:

(1) en kränkning, kränkningen, kränkningar, kränkningarna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. kränka

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: