kennis

kennis (język niderlandzki)

wymowa:

IPA: /ˈkɛnɪs/ ^ⓘ

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wiedza

rzeczownik, rodzaj męski lub żeński

(2.1) znajomy; osoba, którą znamy

odmiana:

(1.1) nieodm.

(2.1) lm kennisen; zdrobn. lp kennisje; lm kennisjes

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) kennismaken → poznać kogoś

synonimy:

(2.1) bekende

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) basiskennis, mensenkennis, talenkennis, schoolkennis

(2.1) schoolkennis

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. kennen

związki frazeologiczne:

buiten kennis

etymologia:

uwagi:

źródła: