karwa (język kaszubski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zool. krowa[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) knaga
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. karwiô
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Roman Drzeżdżon, Grzegorz J. Schramke, Słowniczek polsko-kaszubski, Region, Gdynia 2003-2012, ISBN 978-83-7591-191-6.

karwa (język keczua) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) zool. koza
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz keczua, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.

karwa (język wilamowski) edytuj

zapisy w ortografiach alternatywnych:
kaorwakarva
wymowa:
znaczenia:

czasownik

(1.1) karbować[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. karw ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
wilam. karw + -a
por. niem. kerben
uwagi:
źródła:
  1.   Józef Latosiński, Monografia miasteczka Wilamowic: na podstawie źródeł autentycznych: z ilustracyami i mapką, Drukarnia Literacka pod zarządem L. K. Górskiego, Kraków 1909, s. 290.