kłoppa

Podobna pisownia: klopa • kłopa

kłoppa (język wilamowski) edytuj

zapisy w ortografiach alternatywnych:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, męski

(1.1) stukać, klepać, trzepać, ubijać^[1]

odmiana:: (1.1) czas przeszły prosty kłopt, imiesłów czasu przeszłego gykłoppt

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:: rzecz. kłopp m

związki frazeologiczne:

etymologia:: śwn. klopfen < swn. clophōn. por. niderl. kloppen, niem. klopfen

uwagi:

źródła:

↑ Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. A-R, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 229.

Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=kłoppa&oldid=8288887”