wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) inteligencja (zdolność umysłu)[1]
(1.2) inteligencja (najlepiej wykształcona warstwa społeczna)[1]
odmiana:
(1.1-2) en intelligens, intelligensen
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) intelligenskvotintelligenstest
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. intelligent
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Svensk ordbok och svensk uppslagsbok, red. Sven-Göran Malmgren, Norstedts Akademiska Förlag, Göteborg 2001, ISBN 91-7227-281-3, s. 486.
wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) inteligentny
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. intelligencia
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: