hrăni (język rumuński) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) karmić, żywić, odżywiać[1][2]
(1.2) daw. kośc. chronić[2]
(1.3) daw. tuczyć[2]

czasownik zwrotny

(2.1) se hrănikarmić się, żywić się, odżywiać się[1][2]
odmiana:
(1-2) 1. os. lp ter. hrănesc
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. hrană ż, hrănire ż, hrănitură ż
przym. hrănit, hrănitor
związki frazeologiczne:
etymologia:
scs. хранити, -нѭ (chraniti, -njǫ)[2]chronić, strzec, doglądać, dbać[3][4]
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Zdzisław Skarżyński, Mały słownik rumuńsko-polski, Wiedza Powszechna, Warszawa 1963.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4   Anna Oczko, Zapożyczenia południowosłowiańskie w języku rumuńskim w XVI i XVII wieku, Kraków 2010, s. 150.
  3.   Hasło „хранити” w: Старославянский словарь (по рукописям X‒XI веков), red. Р. М. Цейтлин, Р. Вечерка, Э. Благова, Русский язык, Moskwa 1994, ISBN 5-200-01113-2, s. 765–766.
  4. Hasło „хранити” w: Slovník jazyka staroslověnského (Словарь старославянского языка), red. Josef Kurz, Zoe Hauptová, t. IV, Československá Akademie Věd (Издательство Санкт-Петербургского университета), Praga (Sankt Petersburg) 1958–1997 (2006), ISBN 5-288-04041-9, s. 793–794.