gnist

gnist (język duński)

gnister (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) iskra

(1.2) przen. iskra

(1.3) slang. radiotelegrafista

odmiana:

(1) en gnist, gnisten, gnister, gnisterne

przykłady:

(1.1) Gnister forårsagede branden. → Iskry spowodowały pożar.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.3) radiotelegrafist

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

nbk. gnist

uwagi:

źródła:

gnist (język norweski (bokmål))

gnister (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) iskra

odmiana:

(1.1) en gnist, gnisten, gnister, gnistene

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: