radiotelegrafist

radiotelegrafist (język duński)

en radiotelegrafist (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) radiotelegrafista

odmiana:

(1.1) en radiotelegrafist, radiotelegrafisten, radiotelegrafister, radiotelegrafisterne

przykłady:

(1.1) Radiotelegrafisten var ikke i stand til at sende meddelelsen. → Radiotelegrafista nie był w stanie wysłać wiadomości.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) slang. gnist

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. radiotelegrafi

związki frazeologiczne:

etymologia:

duń. radio + telegrafist

uwagi:

źródła:

radiotelegrafist (język słoweński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) radiotelegrafista

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. radiotelegrafistka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

radiotelegrafist (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) radiotelegrafista

odmiana:

(1.1) en radiotelegrafist, radiotelegrafisten, radiotelegrafister, radiotelegrafisterna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

szw. radio + telegrafist → radio + telegrafista

uwagi:

zobacz też: nazwy zawodów w języku szwedzkim

źródła: