gående (język szwedzki) edytuj

wymowa:
[²g'å:ende]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) chodzenie[1]

rzeczownik, rodzaj wspólny

(2.1) pieszy (osoba piesza)[1]

przymiotnik

(3.1) idący[1]
odmiana:
(1.1) ett gående, gåendet; blm
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 182.