wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) sfrustrowany
odmiana:
(1.1) frustreret, frustreret, frustrerede
przykłady:
(1.1) En frustreret digter kastede blækhuset mod væggen.Sfrustrowany poeta cisnął kałamarzem o ścianę.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. frustrere
rzecz. frustration w
związki frazeologiczne:
etymologia:
duń. frustrere + -t
uwagi:
źródła: