wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) Estończyk[1]
odmiana:
en estländare, estländar(e)n, estländare, estländarna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) est
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Estland n, est w, estniska w, estlänning w
przym. estnisk, estländsk
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 114.