erweisen (język niemiecki) edytuj

wymowa:
IPA[ɛɐ̯ˈvaɪ̯zn̩] IPA[ɛɐ̯ˈviːs] IPA[ɛɐ̯ˈviːzn̩]
?/i
znaczenia:

czasownik mocny, nierozdzielnie złożony

(1.1) okazywać, okazać, wyświadczać, wyświadczyć
(1.2) wykazywać, wykazać, udowodniać, udowodnić
(1.3) okazywać (się), okazać (się)
odmiana:
(1.1-3) [1] erweisen (erweist), erwies, erwiesen (haben)
przykłady:
składnia:
(1.3) sich erweisen als, sich erweisen wie?
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Erweis m, Erweisung ż
przym. erwiesen
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: weisenabweisenanweisenausweisenbeweiseneinweisenerweisenfortweisenhinaufweisenhinausweisenhinweisennachweisenunterweisenüberweisenverweisenvorausweisenwegweisenzurechtweisenzurückweisenzuweisen
źródła: