ernüchtern

ernüchtern (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ɛɐ̯ˈnʏçtɐn]

​

znaczenia:

czasownik słaby, nierozdzielnie złożony

(1.1) otrzeźwiać, otrzeźwić

odmiana:

(1.1) ernüchter|n (ernüchtert), ernüchterte, ernüchtert (haben)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Ernüchterung ż

przym. nüchtern

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: ausnüchtern • ernüchtern

źródła: