erborgen

erborgen (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ɛɐ̯ˈbɔʁɡn̩]

​ ​

znaczenia:

czasownik słaby, nierozdzielnie złożony

(1.1) (dla siebie) pożyczać, pożyczać

odmiana:

(1.1) erborgen (erborgt), erborgte, erborgt (haben)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Erborgen n

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: borgen • abborgen • erborgen • verboren

źródła: